Protein Essay

Chemistry of Protein Assays

Most colorimetric protein assay methods can be divided into two groups based on the type of chemistry involved: those involving protein-copper chelation with secondary detection of the reduced copper and those based on protein-dye binding with direct detection of the color change associated with the bound dye. Copper-based Thermo Scientific Protein Assays: Pierce BCA Protein Assays Pierce Modified Lowry Assay Dye-based Thermo Scientific Protein Assays: Pierce Coomassie (Bradford) Assay Pierce Coomassie Plus (Bradford) Assays Pierce 660 nm Assays These products are well-characterized, robust assays that provide consistent, reliable results. Nevertheless, each assay reagent has its limitations; having a basic understanding of the chemistries involved with each type of assay is essential for selecting an appropriate method for a given sample and for correctly evaluating results. Copper-based Assay Chemistries Dye-based Assay Chemistries

Copper-based Assay Chemistries

Peptides and the Biuret Reaction

Copper-based protein assays, including the BCA and Lowry methods, depend on the well-known “biuret reaction”, whereby peptides containing three or more amino acid residues form a colored chelate complex with cupric ions (Cu2+) in an alkaline environment containing sodium potassium tartrate. This became known as the biuret reaction because it is chemically similar a complex that forms with the organic compound biuret (NH2-CO-NH-CO-NH2) and the cupric ion. Biuret, a product of excess urea and heat, reacts with copper to form a light blue tetradentate complex.

Diagram of the biuret reaction. By reducing the copper ion from cupric to cuprous form, the reaction produces a faint blue-violet color.

Structures of urea, biuret and peptide. Because polypeptides have a structure similar to biuret, they are able to complex with copper by the biuret reaction.

Single amino acids and dipeptides do not give the biuret reaction, but tripeptides and larger polypeptides or proteins will react to produce the light blue to violet complex that absorbs light at 540nm. One cupric ion forms a colored coordination complex with four to six nearby peptides bonds. The intensity of the color produced is proportional to the number of peptide bonds participating in the reaction. Thus, the biuret reaction is the basis for a simple and rapid colorimetric reagent of the same name for quantitatively determining total protein concentration. The working range for the biuret assay is 5-160mg/mL, which is adequate for some types of industrial applications but not nearly sensitive enough for most protein research needs.

http://www.piercenet.com/browse.cfm?fldID=876562B0-5056-8A76-4E0C-B764EAB3A339

Food safe symbol

The international symbol for food safe material is a wine glass and a fork symbol. The symbol identifies that the material used in the product is safe for food contact. This includes food and water containers, packaging materials, cutlery etc.^[1] The regulation is applicable to any product intended for food contact whether it be made of metals, ceramics, paper and board, and plastics.^[2] Use of the symbol is more significant in products which should be explicitly identified whether food safe or not, i.e. wherever there is an ambuiguity whether the container could be used to hold food stuff. The symbol is used in North America, Europe and parts of Asia. It is mandatory for products sold in Europe after the ‘Framework Regulation EC 1935/2004’.^[3][4][5][6] Regulations on food contact material is in force in India after the ‘Prevention of Food Adulteration Act (Conditions For Sale and License)’.

ABS พลาสติกหมุนเวียนนอก 7 ประเภท

Acrylonitrile butadiene styrene (ABS) (chemical formula (C₈H₈)_x· (C₄H₆)_y·(C₃H₃N)_z) is a common thermoplastic. Its glass transition temperature (ABS is amorphous and therefore has no true melting point) is approximately 105 °C (221 °F).^[1]

It is a copolymer made by polymerizing styrene and acrylonitrile in the presence of polybutadiene. The proportions can vary from 15 to 35% acrylonitrile, 5 to 30% butadiene and 40 to 60% styrene. The result is a long chain of polybutadiene criss-crossed with shorter chains of poly(styrene-co-acrylonitrile). The nitrile groups from neighboring chains, being polar, attract each other and bind the chains together, making ABS stronger than pure polystyrene. The styrene gives the plastic a shiny, impervious surface. The butadiene, a rubbery substance, provides resilience even at low temperatures. For the majority of applications, ABS can be used between −20 and 80 °C (-4 and 176 °F) as its mechanical properties vary with temperature.^[2] The properties are created by rubber toughening, where fine particles of elastomer are distributed throughout the rigid matrix.

Production of 1 kg of ABS requires the equivalent of about 2 kg of petroleum for raw materials and energy. It can also be recycled.^[3]

ABS plastic is damaged by sunlight. This caused one of the most widespread and expensive automobile recalls in US history.

เอบีเอส (ABS) เป็นชื่อย่อของ อะคริโลไนไตรล์-บิวทาไดอีน-สไตรีน (acrylonitrile-butadiene-styrene) ซึ่งเป็นเทอร์โมพลาสติก* ชนิดหนึ่ง เราพบและ “สัมผัส”พลาสติกชื่อเหมือนระบบเบรกของรถยนต์ชนิดนี้ได้บ่อยมากอย่างไม่ทัน สังเกต เนื่องจากมันเป็นส่วนประกอบในเครื่องใช้ไฟฟ้าหลากหลายชนิดที่ใช้ในชีวิต ประจำวันตั้งแต่สินค้าไฮเทคอย่างเครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค โทรศัพท์มือถือ โทรทัศน์ ไดร์เป่าผมเรื่อยไปจนกระทั่งของเด็กเล่นอย่างตัวต่อเลโก้ (lego) เป็นต้น เพราะว่าพลาสติกชนิดนี้ถูกใช้เป็นวัสดุสำหรับตัวกล่อง (case) หรือตัวสินค้าภายนอกนั่นเอง แล้วพลาสติกชนิดนี้มีสมบัติหรือความโดดเด่นในด้านใดบ้าง?

สมบัติของพลาสติก
โดยทั่วไปพลาสติกที่มีความแข็ง จะมีลักษณะแข็งแต่เปราะ หรือหากมีสมบัติแข็งเหนียวก็จะมีลักษณะอ่อนนิ่มร่วมด้วย แต่เอบีเอสแตกต่างจากพลาสติกทั่วไป เพราะเป็นพลาสติกที่มีความสมดุลทั้งในเรื่องความแข็ง (hardness) และความเหนียว (toughness) ทำให้พลาสติกมีสมบัติทนแรงกระแทก (impact resistance) ดี นอกจากนี้เอบีเอสยังมีสมบัติเด่นอีกหลายเรื่อง เช่น ทนต่อแรงเสียดสี (abrasion) คงสภาพรูปร่างได้ดี (dimension stability) ทนความร้อน ทนสารเคมี มีช่วงอุณหภูมิใช้งานกว้าง (ตั้งแต่ -20 ?C -80 ?C) และสามารถขึ้นรูปเป็นผลิตภัณฑ์ได้หลายวิธี

โครงสร้างกับสมบัติทางกายภาพ
เอบีเอสเป็นเทอร์โมพลาสติก (thermoplastic) ที่ได้จากการทำปฏิกิริยาการเกิดโพลิเมอร์ของโมโนเมอร์ 3 ชนิด คือ สไตรีน (styrene) อะคริโลไนไตรล์ (acrylonitrile) และโพลิบิวทาไดอีน (polybutadiene) ซึ่งโพลิเมอร์ที่ได้จากโมโนเมอร์ 3 ชนิดเรียกว่า เทอร์โพลิเมอร์ (terpolymer) โมโนเมอร์แต่ละชนิดที่ใช้เป็นวัตถุดิบสังเคราะห์เอบีเอสขึ้นมานั้น ล้วนมีผลต่อสมบัติของพลาสติกทั้งสิ้น อะคริโลไนไตรล์มีผลต่อสมบัติการทนความร้อนและสารเคมี  บิวทาไดอีนมีผลต่อสมบัติความทนทานต่อแรงกระแทก (impact strength) และสไตรีนมีผลทำให้พลาสติกมีพื้นผิวเป็นมันเงา ตัดแต่งวัสดุได้ง่าย และช่วยลดต้นทุน
เนื่องจากเอบีเอสเป็นพลาสติกที่ได้จากการนำโมโนเมอร์ 3 ชนิดมาผลิต ดังนั้นผู้ผลิตเอบีเอสจึงสามารถปรับเปลี่ยนสัดส่วนของโมโนเมอร์ทั้งสามชนิด เพื่อให้ได้สมบัติอย่างที่ต้องการ ซึ่งเอบีเอสที่จำหน่ายในท้องตลาดจะประกอบด้วยอะคริโลไนไตรล์ประมาณ 15-30 % โพลิบิวทาไดอีน ประมาณ 5-30% และสไตรีนประมาณ 45-75%

การประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม

รถยนต์
พลาสติกที่จะนำมาใช้ในรถยนต์มักถูกกำหนดเกณฑ์เรื่องคุณภาพไว้ค่อนข้างสูง โดยพลาสติกต้องมีสภาพหรือรูปร่างดีไม่โก่งงอหรือบิดตัวในสภาวะที่มีความเค้น (stress) หรือสภาพที่ต้องเผชิญการเปลี่ยนอุณหภูมิช่วงกว้าง ซึ่งเอบีเอสมีสมบัติต่าง ๆ สูง จึงรองรับสภาพการใช้งานในรถยนต์ได้ดี

เครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์
ความต้องการเรื่องวัสดุสำหรับอุตสาหกรรมผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าและอุปกรณ์ อิเล็กทรอนิกส์แตกต่างจากอุตสาหกรรมรถยนต์ วัสดุที่ใช้เป็นโครงภายนอกของเครื่องใช้ไฟฟ้านอกจากจะต้องมีความแข็งแรง ทนต่อการขีดข่วน (scratch) และการเสียดสี (wear) ดีแล้วยังต้องมีความสวยงาม เช็ดทำความสะอาดง่าย และไม่เกิดไฟฟ้าสถิตซึ่งเอบีเอสสามารถตอบสนองความต้องการเหล่านี้ได้

เครื่องใช้สำนักงาน
เครี่องใช้อุปกรณ์สำนักงานต้องการแบบที่ดูดีและมีสีสันสวยงาม ซึ่งเอบีเอสสามารถตอบสนองได้ดีเนื่องจากผสมสีสันได้หลากหลาย และบางเกรดก็สามารถนำมาชุบเคลือบด้วยไฟฟ้าเพื่อให้ได้ผิวแวววาวเหมือนโลหะ อีกทั้งสามารถเลือกใช้กระบวนการขึ้นรูปเพื่อให้ชิ้นงานหรือผลิตภัณฑ์มีพื้น ผิวเป็นมันเงา หรือเรียบด้านแล้วแต่ความต้องการ

* เทอร์โมพลาสติกคือพลาสติกที่จะอ่อนตัวและหลอมเหลวหากให้ความร้อนแก่พลาสติก ดังนั้นเอบีเอสจึงเป็นพลาสติกที่นำกลับมารีไซเคิลได้

http://mymemomy.wordpress.com/2007/11/23/%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%81-abs-%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3/

Anaerobic & Fermentation

Anaerobic respiration is a form of respiration using electron acceptors other than oxygen. Although oxygen is not used as the final electron acceptor, the process still uses a respiratory electron transport chain; it is respiration without oxygen. In order for the electron transport chain to function, an exogenous final electron acceptor must be present to allow electrons to pass through the system. In aerobic organisms, this final electron acceptor is oxygen. Molecular oxygen is highly oxidizing and, therefore, is an excellent acceptor. In anaerobes, other less-oxidizing substances such as sulfate (SO₄^2-), nitrate (NO₃^–), or sulfur (S) are used. These terminal electron acceptors have smaller reduction potentials than O₂, meaning that less energy is released per oxidized molecule. Anaerobic respiration is, therefore, in general energetically less efficient than aerobic respiration.

Anaerobic respiration is used mainly by prokaryotes that live in environments devoid of oxygen. Many anaerobic organisms are obligate anaerobes, meaning that they can respire only using anaerobic compounds and will die in the presence of oxygen.

1. Obligate aerobe
2. Obligate anaerobe
3. Facultative anaerobic organism
(continuum with “Facultative aerobic organism“)
4. Microaerophile
5. Aerotolerant organism

FERMENTATION

Fermentation (FOOD)

in food processing typically is the conversion of carbohydrates to alcohols and carbon dioxide or organic acids using yeasts, bacteria, or a combination thereof, under anaerobic conditions. Fermentation in simple terms is the chemical conversion of sugars into ethanol. The science of fermentation is also known as zymology, or zymurgy.

Fermentation usually implies that the action of microorganisms is desirable, and the process is used to produce alcoholic beverages such as wine, beer, and cider. Fermentation is also employed in the leavening of bread (CO₂ produced by yeast activity), and for preservation techniques to produce lactic acid in sour foods such as sauerkraut, dry sausages, kimchi and yogurt, or vinegar (acetic acid) for use in pickling foods.

Fermentation (BioChem)

is the process of extracting energy from the oxidation of organic compounds, such as carbohydrates, using an endogenous electron acceptor, which is usually an organic compound.^[1] In contrast, respiration is where electrons are donated to an exogenous electron acceptor, such as oxygen, via an electron transport chain. Fermentation is important in anaerobic conditions when there is no oxidative phosphorylation to maintain the production of ATP (adenosine triphosphate) by glycolysis. During fermentation, pyruvate is metabolised to various compounds. Homolactic fermentation is the production of lactic acid from pyruvate; alcoholic fermentation is the conversion of pyruvate into ethanol and carbon dioxide; and heterolactic fermentation is the production of lactic acid as well as other acids and alcohols. Fermentation does not necessarily have to be carried out in an anaerobic environment. For example, even in the presence of abundant oxygen, yeast cells greatly prefer fermentation to oxidative phosphorylation, as long as sugars are readily available for consumption (a phenomenon known as the Crabtree effect).

Fermentation (Wine)

The process of fermentation in wine turns grape juice into an alcoholic beverage. During fermentation, yeast interact with sugars in the juice to create ethanol, commonly known as ethyl alcohol, and carbon dioxide (as a by-product). In winemaking, the temperature and speed of fermentation are important considerations as well as the levels of oxygen present in the must at the start of the fermentation. The risk of stuck fermentation and the development of several wine faults can also occur during this stage, which can last anywhere from 5 to 14 days for primary fermentation and potentially another 5 to 10 days for a secondary fermentation. Fermentation may be done in stainless steel tanks, which is common with many white wines like Riesling, in an open wooden vat, inside a wine barrel and inside the wine bottle itself as in the production of many sparkling wines

Fermentation in TEA

Tea processing is the method in which the leaves from the tea plant Camellia sinensis are transformed into the dried leaves for brewing tea. The categories of tea are distinguished by the processing they undergo. In its most general form, tea processing involves different manners and degree of oxidation of the leaves, stopping the oxidation, forming the tea and drying it. The innate flavour of the dried tea leaves is determined by the type of cultivar of the tea bush, the quality of the plucked tea leaves, and the manner and quality of the production processing they undergo.

Nectary&Volatile

Floral nectaries

Nectar is a sugar-rich liquid produced by plants. It is produced in glands called nectaries, either within the flowers, in which it attracts pollinating animals, or by extrafloral nectaries, which provide a nutrient source to animal mutualists, which in turn provide anti-herbivore protection. Common nectar-consuming pollinators include bees, butterflies and moths, hummingbirds and bats.
Nectar is an ecologically important item, the sugar source for honey. It is also useful in agriculture and horticulture because the adult stages of some predatory insects feed on nectar.
Nectar secretion increases as the flower is visited by pollinators. After pollination, the nectar is frequently reabsorbed into the plant.

Floral nectaries are generally located at the base of the perianth, so that pollinators are made to brush the flower’s reproductive structures, the anthers and pistil, while accessing the nectar.

 

Volatile Oil

An essential oil is a concentrated hydrophobic liquid containing volatile aroma compounds from plants. Essential oils are also known as volatile oils, ethereal oils or aetherolea, or simply as the “oil of” the plant from which they were extracted, such as oil of clove. An oil is “essential” in the sense that it carries a distinctive scent, or essence, of the plant. Essential oils do not form a distinctive category for any medical, pharmacological, or culinary purpose.

Essential oils are generally extracted by distillation. Other processes include expression, or solvent extraction. They are used in perfumes, cosmetics, soaps and other products, for flavoring food and drink, and for adding scents to incense and household cleaning products.

Various essential oils have been used medicinally at different periods in history. Medical applications proposed by those who sell medicinal oils range from skin treatments to remedies for cancer, and often are based solely on historical accounts of use of essential oils for these purposes. Claims for the efficacy of medical treatments and treatment of cancers in particular, are now subject to regulation in most countries.

As the use of essential oils has declined in evidence-based medicine, one must consult older textbooks for much information on their use.^[1][2] Modern works are less inclined to generalize; rather than refer to “essential oils” as a class at all, they prefer to discuss specific compounds, such as methyl salicylate, rather than “oil of wintergreen”.^[3][4]

Interest in essential oils has revived in recent decades with the popularity of aromatherapy, a branch of alternative medicine that claims that essential oils and other aromatic compounds have curative effects. Oils are volatilized or diluted in a carrier oil and used in massage, diffused in the air by a nebulizer, heated over a candle flame, or burned as incense.

The techniques and methods first used to produce essential oils was first mentioned by Ibn al-Baitar (1188–1248), an Andalusian physician, pharmacist and chemist.^[5]

Citric acid

Citric acid is a weak organic acid. It is a natural preservative/conservative and is also used to add an acidic, or sour, taste to foods and soft drinks. In biochemistry, the conjugate base of citric acid, citrate, is important as an intermediate in the citric acid cycle, and therefore occurs in the metabolism of virtually all living things.

Citric acid is a commodity chemical, and more than a million tonnes are produced every year by fermentation. It is used mainly as an acidifier, as a flavoring, and as a chelating agent.

2-hydroxypropane-1,2,3-tricarboxylic acid

 

• Citrate is an inhibitor of phosphofructokinase, which helps regulate the rate of glycolysis (and subsequently the citric acid cycle) in the cell.

• citric acid is also used to remove fatty acids in blood vessels and to lower blood pressure.

• The dominant use of citric acid is as a flavoring and preservative in food and beverages, especially soft drinks. Within the European Union it is denoted by E numberE330. Citrate salts of various metals are used to deliver those minerals in a biologically available form in many dietary supplements. The buffering properties of citrates are used to control pH in household cleaners and pharmaceuticals. In the United States the purity requirements for citric acid as a food additive are defined by the Food Chemical Codex, which is published by the United States Pharmacopoeia (USP).

Thank you for wikipedia

PMMA ใสราวกระจก

Poly(methyl methacrylate) (PMMA) is a transparent thermoplastic, often used as a light or shatter-resistant alternative to glass. It is sometimes called acrylic glass. Chemically, it is the synthetic polymer of methyl methacrylate. The material was developed in 1928 in various laboratories, and was first brought to market in 1933 by Rohm and Haas Company, under the trademark Plexiglas.^[4] It has since been sold under many different names including Lucite and Perspex.

The often-seen spelling poly(methyl 2-methylpropanoate) with -an- is an error for poly(methyl 2-methylpropenoate), based on propenoic acid.

PMMA is an economical alternative to polycarbonate (PC) when extreme strength is not necessary. Additionally, PMMA does not contain the potentially harmful bisphenol-A subunits found in polycarbonate. It is often preferred because of its moderate properties, easy handling and processing, and low cost, but behaves in a brittle manner when loaded, especially under an impact force, and is more prone to scratching compared to conventional inorganic glass.

      มีลักษณ์ใส ไม่มีสี สามารถให้แสงส่องผ่านได้ถึง  92%   มีความแข็งแกร่ง และทนทานต่อดินฟ้าอากาศได้ดีกว่า  Polystyrene   สมบัติเชิงกล และความคงทนต่อความร้อนดีมาก ส่วนสมบัติการเป็นฉนวนไฟฟ้าดีปานกลาง เนื่องจากสมบัติเด่นของ PMMA คือ ความโปร่งใส และการนำไปย้อมสีได้ง่าย จึงถูกนำไปใช้เป็นส่วนประกอบของเครื่องใช้ไฟฟ้า และส่วนประกอบรถยนต์  เช่น   ไฟเลี้ยว  ไฟท้าย   กระจกรถยนต์  หน้าปัดเข็มไมล์ ประโยชน์การใช้งานอื่นๆ   เช่น  ป้ายโฆษณา  แว่นตา   เลนส์  ใช้ทำกระจกแทนแก้ว   หลังคาโปร่งแสง ก๊อกน้ำ เครื่องสุขภัณฑ์ เครื่องประดับ เป็นต้น

http://en.wikipedia.org/wiki/Poly%28methyl_methacrylate%29
http://www.nppointasia.com/siamrecycle/plastic_selection.htm

Bakelite

Bakelite, trademark of phenol-formaldehyde resin,  trademarked synthetic resin invented in 1907 by Belgian-born American chemist Leo Hendrik Baekeland. A hard, infusible, and chemically resistant plastic, Bakelite was based on a chemical combination of phenol and formaldehyde (phenol-formaldehyde resin), two compounds that were derived from coal tar and wood alcohol (methanol), respectively, at that time. This made it the first truly synthetic resin, representing a significant advance over earlier plastics that were based on modified natural materials. Because of its excellent insulating properties, Bakelite was also the first commercially produced synthetic resin, replacing shellac and hard rubber

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/49449/Bakelite